Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Γυναίκες: Το μισό του ουρανού. Να κατακτήσουμε στη γη αυτό που μας ανήκει!

Προλεταριακή Σημαία 12-3-2005

Το άρθρο γράφτηκε με βάση αποσπάσματα από την εισήγηση της Τασούλας Γκενίδου, πρώην Γεν. Γραμματέα του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης, στην εκδήλωση της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στις 6 Μάρτη 2005 


Κλάρα Τσέτκιν
Η ολομέτωπη επίθεση στους εργαζόμενους δεν αφήνει απέξω την γυναίκα εργαζόμενη…
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ο.Η.Ε οι γυναίκες δουλεύουν 98 λεπτά την ημέρα περισσότερο από τους άνδρες στις αναπτυσσόμενες χώρες και 18 λεπτά την ημέρα στις προηγμένες χώρες. Και όπως αποκαλύπτει η Γιούροστατ, στην Ευρωπαϊκή Ενωση το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι 10%, ενώ εκείνο των ανδρών είναι 8,3%. Ακόμη το 30,4% των γυναικών έχουν θέσεις μερικής απασχόλησης, ενώ το ποσοστό των ανδρών είναι 6,6%. Σε κλειστές πόρτες προσκρούουν οι νέες γυναίκες 15-29 ετών, στις οποίες το ποσοστό ανεργίας φθάνει το 27,5% σύμφωνα με την έρευνα του εργατικού δυναμικού της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το γ΄ τρίμηνο του 2004. Τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για τον Ιανουάριο του 2005: καταγραμμένοι άνεργοι 527.222, άντρες 194.331 ποσοστό 36,86%, γυναίκες 332.891 ποσοστό 63,14%!



Η Βόρεια Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία, κατέχει την πρωτιά στην ανεργία. Στην Κεντρική Μακεδονία ο δείκτης ανεργίας φθάνει το 12,2%, με την Δυτική Μακεδονία στο 16,4% και την Ανατολική στο 12,6%. Η ανεργία των νέων 15-29 ετών, φθάνει το 19,9%,ενώ ο δείκτης ανεργίας στις γυναίκες αυτής της ηλικίας εκτινάσσεται στο 27,5% του ενεργού πληθυσμού. Η ανεργία συνολικά των γυναικών είναι υπερδιπλάσια των ανδρών με ποσοστό 15,8% έναντι 6,1% των ανδρών. Το 72% των μακροχρόνια ανέργων στην Ελλάδα είναι γυναίκες. Και όλα αυτά με τα δικά τους στοιχεία που αφορούν την καταγραμμένη ανεργία και όχι τις περιπλανώμενες στην μαύρη, την ανασφάλιστη, την απλήρωτη δουλειά του απεριόριστου ωραρίου και της ανυπαρξίας νομοθετικής προστασίας. Τη δουλειά των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της μερικής απασχόλησης, του φασόν, των ντήλερ, των διανομέων διαφημιστικών, των πωλητών, των δακτυλογραφήσεων, των εργαζομένων σε σπίτια και τελειωμό δεν έχει…
Ο καπιταλισμός πίσω από τις δηλώσεις για την ισότητα κρύβει το πώς πραγματικά θέλει και βλέπει την γυναίκα… Πόση ισοτιμία της προσφέρει μέσα στην ανεργία ή στη δουλειά του φασόν μέσα στο σπίτι, ανάμεσα σε στίβες από ρούχα ή παπούτσια για ράψιμο και παράδοση στον εργοδότη τα χαράματα, αν θέλει να έχει δουλειά και αύριο, και στις δουλειές του σπιτιού; Πόση ισότητα της προσφέρει, όταν η εργασιακή προστασία ισοδυναμεί με απόλυση, όταν παντρεύεται και πιθανόν να θελήσει να κάνει παιδιά; Οταν απολύεται γιατί δεν ενδίδει στις ορέξεις του εργοδότη; Οταν για να δουλέψει σαν πωλήτρια σε κεντρικό κατάστημα γυναικείων στη Θεσσαλονίκη, δεν επιτρέπεται να πιει νερό από το μπουκαλάκι, που έχει στην τσάντα της και ούτε να πάει στην τουαλέτα σε ώρα δουλειάς η εργαζόμενη; Οταν ο ίδιος ο ΟΑΕΔ τιμωρεί σκληρά την …μητρότητα, με διαγραφή από τα μητρώα του, άνεργες που έκαναν το έγκλημα να κυοφορούν ή να έχουν γεννήσει; Και όταν η αντίστοιχη υπηρεσία στην Γερμανία διαγράφει από τα μητρώα της την επιδοτούμενη άνεργη μπαργούμαν, επειδή δεν δέχτηκε δουλειά πόρνης; Ποια είναι η ισότητα, όταν δεν έχει ούτε έναν παιδικό σταθμό δωρεάν, όταν πρέπει να τρέχει "σαν τον Βέγγο" για να προλάβει το σχολειό, το φροντιστήριο και όλες τις ευθύνες που συνοδεύουν μια οικογένεια; Οταν το 25% του συνόλου των εργαζομένων γυναικών εργάζεται με μερική απασχόληση, σύμφωνα με την μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ "Νέα γυναίκα και απασχόληση" και οι γυναίκες στην Ελλάδα αποτελούν το 64,5% των απασχολούμενων με ευέλικτες σχέσεις εργασίας και με μαύρη εργασία; Οταν οι αποδοχές των γυναικών αποτελούν μόλις το 78,6% των αποδοχών των ανδρών; Οταν στην μερική απασχόληση, στο σύνολο των χωρών της ΕΕ, οι 8 στους 10 είναι γυναίκες; Οταν… όταν… όταν…
Το σύστημα υπόσχεται στη γυναίκα ισότητα και δικαιοσύνη για να την χρησιμοποιεί όποτε την χρειάζεται σε ένα κόσμο γεμάτο πόνο, πόλεμο, διωγμούς, φτώχεια, ανεργία και εκμετάλλευση.
Θα σταθώ λίγο στα λόγια των απολυμένων εργατριών της Palko μετά την απόλυσή τους: Λέει η 50χρονη Α., παντρεμένη, με 25 χρόνια στην ίδια δουλειά: "Την ημέρα που μας ανακοίνωσαν την απόλυση, είχα δύσπνοια και ήμουν με συσκευή οξυγόνου. Ενοιωσα σαν σε θάνατο συγγενικού προσώπου. Βίωσα κατάθλιψη και πένθος". Και η επόμενη: "Είχα πάθει τενοντίτιδα και τα χέρια μας είναι τα εργαλεία μας, είμαι γαζώτρια. Ολη μέρα είμαι στο σπίτι, διαβάζω εφημερίδα, ψάχνω για δουλειά, κάνω αιτήσεις και περιμένω. Νοιώθω θυμό για τους εργοδότες μου, οι οποίοι μας έφεραν σε αυτή τη κατάσταση. Θα τους έβριζα και θα τους έλεγα να εξηγήσουν στα παιδιά μου, γιατί η ζωή μας έγινε δύσκολη. Θα ήθελα να έρθουν στην θέση μου". Και η τρίτη: "Καταβάλλομαι καθημερινά. Χάνω τις δυνάμεις μου. Νοιώθω ένα απέραντο κενό. Με διακατέχει οργή". Αυτά είναι τα δώρα του καπιταλισμού στην γυναίκα. Ειδικά όταν η γυναικεία απασχόληση είναι κύρια ο ιματισμός, η κλωστοϋφαντουργία, το φασόν, που πλήττονται με κλείσιμο μονάδων και μεταφορά σε άλλες χώρες…

Γυναίκα μετανάστρια

Οι γυναίκες πρόσφυγες, οικονομικοί κυρίως, που φεύγουν από χώρες όπου υποφέρουν, είναι το υπ’ αριθμό ένα κομμάτι που δέχεται την πιο σκληρή εκμετάλλευση. Κυριολεκτικά εμπόρευμα στα χέρια δουλεμπόρων. Ενα πέρασμα από τα «γραφεία» αυτών των δουλεμπόρων μπορεί να πείσει και τον πιο δύσπιστο. Εχει γεμίσει η πόλη απ’ αυτά. Ενα γραφείο, καρέκλες, στον δρόμο μερικοί μπρατσαράδες, για προστασία του δουλεμπόρου, γυναίκες που κάθονται και περιμένουν τον πιθανό εργοδότη, για φύλαξη ηλικιωμένου, για φροντίδα παιδιού ή για δουλειές σπιτιού ή …ό,τι άλλο ψάχνει κάποιος. Τα μεροκάματα χαμηλά και μαύρα. Αρχίζει το θλιβερό παζάρι: έχει πράσινη κάρτα, μιλάει καλά ελληνικά, ηλικία, εμφάνιση είναι στοιχεία που ανεβάζουν την τιμή και τα κέρδη του δουλεμπόρου. Αυτές οι γυναίκες αντιλαμβάνονται πολύ γρήγορα ότι σ’ αυτόν τον "πολιτισμένο" κόσμο, η δουλεία συνεχίζεται και το εμπόριο γυναικών είναι σημαντική πηγή κέρδους…
Ελεγε συνάδελφος που δουλεύει σε τμήμα που ασχολείται με άδειες παραμονής μεταναστών σε δήμο, ότι ο δήμος είχε έσοδα 29.000.000 από αυτό το γραφείο!!! Είναι αυτές οι γυναίκες, που δεν συγκαταλέγονται στους δείκτες της ανεργίας αφού δεν καταγράφονται στο εργατικό δυναμικό της χώρας. Μόλις το 38,2% στην ΕΕ έχει δουλειά, χωρίς και εδώ να συμπεριλαμβάνονται οι γυναίκες που δεν έχουν την πράσινη κάρτα, που δεν έχουν άδεια παραμονής και το μεγαλύτερο κομμάτι των μεταναστών παραμένει έξω από τις μελέτες και τις έρευνες, μια και δεν καταγράφεται ή δουλεύει σε δουλειές που ούτε φαίνονται, ούτε δηλώνονται!!!

Τι πρέπει να γίνει… Ή καλύτερα τι πρέπει να κάνουμε

Η χειραφέτηση της γυναίκας περνά μέσα από την πολιτική της συνειδητοποίηση, μέσα στους ταξικούς αγώνες. Μαζί με τις εργάτριες του Λαναρά, με τους εργαζόμενους στα εμφιαλωμένα, με τους απολυμένους του Καματάκη, με τους εργαζόμενους της ΕΛΒΟ, με τους συμβασιούχους του ΑΠΘ, με όλους αυτούς που αντιστέκονται και παλεύουν για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλειά ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, το δικαίωμα στην ασφάλιση και στην περίθαλψη, το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς μισθούς ενάντια στην πολιτική της λιτότητας, το δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση κόντρα στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, κόντρα στην ατομική λύση. Κοινό αγώνα με τους μετανάστες στα συνδικάτα για την νομιμοποίηση όλων, για το δικαίωμα στην δουλειά, τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Το γυναικείο ζήτημα είναι ταξικό και μόνο με ταξικούς αγώνες μπορεί να βρει την λύση του. Μέσα από την καθημερινή πάλη μαζί με όλους τους εργαζόμενους ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση, ενάντια στον πόλεμο.
Και όπως λέει ο ποιητής:
Και σε μας σύντροφοι, πέφτει πολλή δουλειά
Να ζυμώσουμε τούτο το θυμό σ’ ένα μεγάλο καρβέλι δικαιοσύνης
Που να χορτάσουν τα παιδιά
και να χαμογελάσουν οι μανάδες.
Πολλή δουλειά πέφτει στους ώμους μας σύντροφοι
Ελα φίλε, βάλε και συ τον ώμο σου
Να σπάσουμε την πόρτα.
Γ. Ρίτσος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου