ΕΝΟΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΠΑΝΤΩΣ

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 351, στις 10/1/1998

Ίσως και να μην ασχολούμασταν καν με το θέμα. Έτσι κι αλλιώς υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα με τα οποία χρειάζεται να ασχοληθούμε. Όμως έχουμε κι εμείς τις ''αδυναμίες'' μας.

Μια απ’ αυτές είναι πως εξοργιζόμαστε. Πως αγανακτούμε με όλον αυτόν τον λιβανωτό από τα αστικά αλλά και υποτιθέμενα ''προοδευτικά'' ΜΜΕ. Πως το εισπράττουμε σαν προσβολή σε βασικές έννοιες όταν λ.χ. η ''Ελευθεροτυπία'' παρουσιάζει τον Κορνήλιο Καστοριάδη σαν ''έναν επαναστάτη στοχαστή που δεν σεβάστηκε κανένα δόγμα και αντιτάχθηκε σε κάθε εξουσία''.

Ποιος; Ο Καστοριάδης. Ο τρόφιμος -πολυτελείας- του γαλλικού κατεστημένου και εκλεκτός της Δύσης και του καπιταλιστικού συστήματος εδώ και πενήντα -τουλάχιστον- χρόνια.

Αυτόν που θεωρούσε (μαζί με Στίνα κ.α.) πως η Εθνική Αντίσταση ''εμπόδιζε την συμφιλίωση του ελληνικού λαού με τους Γερμανούς στρατιώτες''. Που θεώρησε τον Δεκέμβρη σαν ''απόπειρα πραξικοπήματος του ΚΚΕ''. Που από το 1947 στράφηκε ενάντια στη Σ.Ε. συμπαρατασσόμενος με τις ΗΠΑ που εξαπέλυσαν τον ψυχρό πόλεμο. Αυτός που ''θεωρητική'' βάση της άποψης του ήταν η αντίθεση του στην ''Λενινιστική - Σταλινική δικτατορία''. Που στον γαλλικό Μάη του ‘68 έκανε την πάπια γιατί όπως είπε η θέση του ήταν ''λεπτή''. Αυτός που (για να περάσουμε σε πιο πρόσφατες δηλώσεις του) μιλούσε για απόλυτη και μαζική Σοβιετική υπεροπλία την ίδια περίοδο που οι ΗΠΑ περνούσαν σε συνολική επίθεση και η Σ.Ε. παρέπαιε. Που θεωρούσε πως ''η αύξηση των ημερομισθίων πάνω από την παραγωγικότητα ήταν που δημιουργούσε τον πληθωρισμό''. Που στον πόλεμο του Κόλπου την βρώμικη ιμπεριαλιστική επιχείρηση που μακέλεψε δεκάδες χιλιάδες αθώους την θεώρησε σαν ''τιμωρία ενός δικτατορικού καθεστώτος''. Αυτός που... αλλά ας σταματήσουμε εδώ.

Ήταν όμως καθώς λέγεται και στοχαστής και μάλιστα υψηλού επίπεδου. Οι δυνατότητες του μεγάλες. Κάποιες από τις επισημάνσεις του έως και εύστοχες. Ακριβώς γι’ αυτό ήταν και πιο κατάπτυστος. Ακριβώς επειδή δεν δικαιούται το άλλοθι αυτού που δεν είναι σε θέση να κατανοήσει πού βρίσκεται και ποιον αφέντη υπηρετεί. Ακριβώς γι’ αυτό ο τίτλος που εμείς θα του απονέμαμε θα ‘ταν αυτός του -διακεκριμένου- σοβιετολόγου. ‘Η όπως θα μπορούσαμε να πούμε ο καστοριαδισμός υπήρξε το ανώτερο στάδιο της σοβιετολογίας.

Δεν τα ξέρει όλα αυτά το τροτσκαριό των αστικών ΜΜΕ που έχει ξεσαλώσει ή οι υποτιθέμενοι ''προοδευτικοί'' που τους τρέχουν τα σάλια μπροστά στο ''φαινόμενο Καστοριάδη'';

Δεν διδάχτηκαν άραγε τίποτα απ’ τα παθήματα τους με Οργουελ, Κάισλερ και άλλους τέτοιους ''επιφανείς''; Φυσικά και τα ξέρουν. Αλλά από τι να διδαχτούν και προς τι; Στο κάτω κάτω τι έχουν να χάσουν; Αυτά που ήδη έχουν εξαργυρώσει και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή;

Έτσι όπως ακριβώς και ο εκλεκτός Κορνήλιος. Που πέρα απ’ όλα τα άλλα υπήρξε και ο θεωρητικός του οπορτουνισμού. Ή καλύτερα πρόσφερε το θεωρητικό άλλοθι στους απανταχού οπορτουνιστές .

Ενός επίπεδου βέβαια.